All Categories
Featured
Table of Contents
Dit wordt veroorzaakt doordat mode altijd opgebouwd is uit elementen en materialen die reeds ter beschikking zijn, inspiratie uit het collectieve en persoonlijke verleden van de ontwerper en elementen uit voorbije modes. Welke bikini past bij een tropische vakantie. Dat ook de modeontwerper een bricoleur is, is voor Barnard vanzelfsprekend, omdat de ‘ingenieur’ niet bestaat (Barnard 2002, 180-184)
Hiermee wil hij aantonen hoe mode vast zit aan het discours van de samenleving en aan alle stromen binnen de samenleving (waaronder ook de wetenschap). En dat elk van deze stromen een modeartikel op en andere manier kan interpreteren. Barnard geeft zelf het voorbeeld van de stiletto: voor feministen een symbool van onderdrukking, maar vanuit een sociologisch oogpunt gedragen door de succesvolle vrouw die carrière maakt, voor de medische wetenschap is de stiletto slecht voor de heup en rug en kan de stiletto ook symbool staan voor de schoonheid van de vrouw, omdat de verhoging van de hiel de lichaamshouding dusdanig manipuleert dat natuurlijke rondingen benadrukt worden.
Daarnaast speelt de context waarin iets gedragen wordt, de kledingcombinatie en de omstandigheden waarin deze gedragen worden, ook een grote rol in de betekenisverlening. Dit alles maakt de betekenis vooral besluiteloos, te veelzijdig en ambigu - Welke bikini past bij een tropische vakantie. Maar niet alleen de zichtbare context, ook de onzichtbare context is van belang in de betekenisverlening, daarom is voor Barnard het modeartikel niet in staat een andere betekenis te dragen dan de gevoelsmatige betekenis in de retoriek van Barthes
De betekenis zal altijd ambigu blijven, altijd besluiteloos zijn. Dit punt benadrukt Barnard nog eens in zijn conclusie: de betekenisgeving binnen de mode is een product van contexten, ze zijn ook veranderlijk van context tot context en dus niet vast van betekenis. Daarom zijn modeartikelen besluiteloos. In de praktijk wordt het weliswaar niet als besluiteloos ervaren (niet bij het kopen van het modeartikel en ook niet bij het dragen) en het is ook zeker niet de bewuste intentie van de drager om besluiteloosheid uit te dragen (Barnard 2002, 187).
Maar uiteindelijk komt het te allen tijde neer op interpretatie en niet op een betekenissysteem. En deze interpretatie is dan ook nog eens een momentopname, want afhankelijk van de gemoedstoestand of context van de lezer, kan zelfs de interpretatie variëren. Fashion exist[s][…] [is] [a] […]. [It] En in deze laatste zin zien we een deel van Simmels dualiteit terugkomen: een strijd tussen het binnen en het buiten van het subject, identiteit en individualiteit versus de sociale omgeving.
Barnard is de eerste die het concept bricolage loslaat op het concept mode, en dit heeft zeker een effect. Hij ziet bricolage niet als een toevoeging op het bestaande concept mode, maar eerder als een eigenschap - Bikini stylingtips voor curvy vrouwen. Hij stelt ook niet de vraag wat het effect van bricolage op mode is, want voor hem is de bricolage een evidentie
Toch is het belangrijk om te kijken naar wat dit betekent voor de mode. Ook Simmel en Barthes erkennen dat mode altijd staat bovenop voorgaande modes, dat ze niet los gezien kan worden van de cultuur waarin zij bestaat. Maar Barnard laat met de bricolage dit effect veel zwaarder doorwegen, dan het vernieuwende karakter dat mode bij Simmel en Barthes nog wel heeft.
Echte vernieuwing heeft daarmee geen ruimte gekregen, zoals de toepassing van nieuw ontwikkelde materialen (Hoe je bikini goed onderhouden). Het kan best zijn dat die materialen eerder ontwikkeld zijn in een laboratorium, uit bestaande elementen, maar de toepassing in de mode zijn desalniettemin nieuw en vernieuwend, ook met de mogelijkheden die deze nieuwe materialen met zich mee zouden brengen
Ik wil best geloven dat de adoptie van een mode / mode-elementen door het publiek veel meer realiteit vindt middels de bricolage, omdat het publiek, als consument, deel uitmaakt van het discours van de gemeenschap, waar mode ook deel van uitmaakt. De manier waarop mode in het straatbeeld terugkomt is zonder meer in de vorm van de bricolage.
Maar over de intenties, fantasie, mogelijkheden en limieten die de ontwerper in het modeartikel legt, kunnen we deze claim niet maken. Ook al staat de ontwerper als subject in het discours van de samenleving, de technieken en materialen die hij toepast kunnen nieuw zijn. Ooit is nylon uitgevonden, later dat nylon de eigenschap kon hebben rekbaar te zijn, waarna er lycra werd uitgevonden.
Vandaag de dag doet de 3D-printer steeds vaker haar intrede. Het feit dat 3 dimensionaal printen mogelijk is, is al een aantal jaar bekend, maar de geprinte objecten vinden pas sinds kort een werkelijke toepassing, in onder andere de medische wetenschap, maar ook in de mode (Beste bikini’s voor een dagje wellness). Ook hier kan daarom geen sprake zijn van bricolage, omdat bricolage is the continual reconstruction from the same materials, materials which have already been used in the past
(Barnard 2002, 180) De bricolage kan daarom enkel in de dressing plaatsvinden en niet in het ontwerp zelf, net zoals de taal, waarin wel degelijk nieuwe woorden ontstaan (en niet alleen nieuwe combinaties van reeds bestaande woorden of woorden uit een andere taal). Strandclubs waar je bikini straalt. Maar de implicaties van de besluiteloosheid, waar Barnard in zijn conclusie wel degelijk aandacht aan besteedt, gaan nog veel verder
Het hele concept dat een bepaald patroon, of bepaalde kleurstelling voor een bepaald seizoen het modebeeld vormt, wordt hiermee als het ware ontkent. Het modemagazine kan in de lezing van besluiteloosheid alleen nog sfeerbeelden aanreiken en niet stellen: de nieuwste trend binnen sportkleding is paars. Het aanreiken van mode-feiten, en het benoemen van trends ligt hiermee onder vuur.
Want Barnard stelt dat wanneer een modeartikel ambigue, of zelfs contradictoir gelezen kan worden, dit voor alle modeartikelen geldt: …if the stiletto heel may be presented as an undecidable object, then all items of fashion and clothing may be considered as undecidable objects - Zara bikini’s: stijlvol en betaalbaar. (Barnard 2002, 176) Dit is een zeer gevaarlijke claim, omdat een enkel modeartikel de toon zet voor elk element binnen de mode
Doorgaans lezen we niet bij een dame in hoge hakken dat ze onderdrukt wordt of dat ze vast last van haar heupen of rug heeft. Dit zijn opvattingen die vanuit een specifiek vakgebied of ideologie komen. Wanneer we enkel naar de mode kijken, vanuit de kennis die we er over kunnen opdoen uit modemagazines en andere media, waarop mode gepromoot wordt, lezen we doorgaans een redelijk eenzijdige verklaring van symbolen, in zoverre deze los van de context benoemd worden.
Zonder de vestimentary code is mode een parole zonder een langue, iets waarmee geen communicatie mogelijk is. Alleen spelen langue en parole, dress en dressing, vestimentary code en retoriek zich op twee verschillende niveaus af. Barthes heeft dit punt zelf duidelijk gemaakt toen hij schreef over de langue als metataal, die in de praktijk niet zonder de parole gesproken kan worden, wat ook van toepassing is op mode.
Waar het er voor het individu uiteindelijk om gaat, is het vinden van diens eigen stijl en deze met zich mee laten ontwikkelen. Bikini’s voor honeymoon bestemmingen. En dit is dan ook precies waar Alizart, wie ik in mijn eerste hoofdstuk voorbij liet komen, in zijn lezing op doelt wanneer hij zijn concept van reformatie binnen de mode uiteen zet: stijl ( Symposium, 2016)
Zo kunnen meerdere kledingstukken uit verschillende modeseizoenen met gemak binnen een stijl passen en zijn daarmee te combineren zonder buiten de mode te vallen. We kunnen losse elementen uit verschillende modes koesteren, bewaren en opnieuw toepassen. Hierin lezen we duidelijk de toepassing van de drager als bricoleur, maar niet de gehele mode als bricolage.
Dit betekent dat deze modeobjecten wel degelijk een boodschap of betekenis in zich dragen. Ook al is deze betekenis soms vaag, doet hij er nog steeds toe. Shein bikini trends uitgelegd. In plaats van een besluiteloosheid, zouden we ook kunnen stellen dat de dusdanig ruimte laat voor eigen invulling en toepassing. Toegepast in de modieuze combinatie, lezen we vooral de retoriek, de intentie van de drager, in de mate waarop we deze zelf interpreteren
Mode is voor Simmel tegelijkertijd een sociaal fenomeen en tevens een instrument om zich te onderscheiden van de andere sociale groepen binnen de samenleving; maar ook om zich los te maken uit een (te) nauwe sociale kring en eventueel hogerop te komen in de sociale hiërarchie. Als sociaal fenomeen is mode een eigen leven gaan leiden, als een stroom die het subject beïnvloedt, wanneer hij in deze stroom stapt.
Wanneer dit laatste het geval is, kan de individualiteit enkel hervonden worden door in een reflectief moment op de kant te klimmen en op adem te komen. Strandclubs waar je bikini straalt. Om vervolgens een meer verantwoordde manier te vinden om zich weer in de stroom te begeven, zonder de grond onder de voeten te verliezen
De subjecten zullen vervolgens sterkere individuen worden en meer excentriciteit vertonen in het volgen van modetrends. Voor Barthes is mode vooral een narratief. Deze narratief bestaat uit een , een metataal, die terug te vinden is in de beknopte teksten naast de modefoto in het modemagazine; en een , die terug te vinden is in de gedragen mode, de combinatie die door de consument/subject zelf wordt samengesteld.
Een detail is in staat om de aandacht van haar aanschouwer vast te houden en meer te zeggen dan de rest van de combinatie bij elkaar (Beste bikini’s voor een dagje wellness). Maar net als bij de haiku ligt de betekenis besloten in het moment zelf. Zij is een momentopname van beeld en achtergrond en gemoedstoestand van de observator
Maar de modieuze combinatie geeft ook vorm aan het zelfbeeld van het individuele subject, want deze verkiest bepaalde kledingstukken boven anderen, omdat hij zich wil identificeren met een fictief voorbeeld. Hiermee kan mode ook de houding van het subject beïnvloeden. Barnard voegt hieraan toe dat mode verweven is met alle discoursen binnen de samenleving en dat de individuele modeartikelen daardoor een ambigue betekenis meekrijgen.
Maar mode is voor hem ook een hergebruik van reeds bestaande elementen, in nieuwe combinaties uitgebracht. En niet alleen de mode zelf is een bricolage, ook de gedragen mode, samengesteld door het individuele subject is een bricolage. Alleen is bij deze laatste het subject de bricoleur. Hoe je bikini goed onderhouden. Dit maakt van de retoriek van gedragen mode in feite een bricolage van een bricolage
Wanneer we meer secuur te werk gaan zijn zowel modeontwerper als de drager van mode historische subjecten, die deel uitmaken van een discours. Bikini’s en yoga op het strand. Dit discours zal daarom zeker herkenbaar zijn in elementen van de mode, maar er is ook plaats voor nieuwe ontwikkelingen en materialen. Mode is niet slechts een bricolage, een schuiven van bestaande elementen, er wordt ook iets nieuws aan toegevoegd, waardoor het geheel een nieuwe betekenis krijgt
Alleen is de combinatie die hij maakt dusdanig eigen, dat deze aan de bricolage een eigenheid weet mee te geven als nieuwe betekenis. De besluiteloosheid van Barnard wil ik temmen, door de van Barthes minder dwingend van karakter te maken, om een opening te geven voor eigen toepassing en interpretatie.
Maar omdat mode geen haiku is, wil ik deze stap benoemen door meer vrijheid toe te voegen aan de metataal, om deze af en toe, voor een tel, los te kunnen laten en het moment te nemen. Gebruikte teksten en bronnen New For Now: The Origin of Fashion Magazines, tentoonstelling in Rijksmuseum Amsterdam 12-06-2015 – 27-09-2015 De erfenis van Alexander McQueen, documentaire van Loïc Prigent, uitgezonden op 17-01-2016, NPO 1, Bron: . Minimalistische bikini’s die elegant zijn Fashion & Philosophy, Symposium georganiseerd door Thoughts & Fabrics aan de Universiteit van Amsterdam 22-04-2016 – 23-04-2016 Barnard, M
Fashion as communication (2nd ed.). London: Routledge. Barnard, M. (2007). The Fashion Reader. London: Routledge Barthes, R. (1975). The Pleasure of the Text. (R. Miller, Ed.). New York: Hill and Wang. Barthes, R. (1982). Empire of Signs. (R. Howard, Ed.). New York: Hill and Wang. Barthes, R. (1988). De Lichtende Kamer.
Luccioni, Ed.). Amsterdam: Uigeverij De Arbeidersers. Barthes, R. (2006). The Language of fashion. (A. Stafford & M. Carter, Eds.). Oxford, New York: Berg. Retrieved from Barthes, R. (2007). Fashion Photography. In M. Barnard (Ed.), Fashion theory: a reader (pp. 517–519) (Shein bikini trends uitgelegd). New York: Routledge. Barthes, R. (2010). The Fashion System
Latest Posts
De Nieuwste Bikini Trends Van 2020
Victoria’s Secret Bikini’s: Must-haves
One-shoulder Bikini Tops